Αποτύπωση του βαθμού διστακτικότητας του ελληνικού πληθυσμού έναντι των προγραμμάτων παιδικού εμβολιασμού ιδιαίτερα στην περίοδο της πανδημίας του νέου κορωνοϊού (COVID 19)
Ο καθολικός εμβολιασμός αποτελεί μια από τις πιο αποτελεσματικές προληπτικές παρεμβάσεις της ιατρικής. Η ενεργητική ανοσοποίηση, την οποία επιφέρουν οι εμβολιασμοί, όχι μόνο οδηγεί στην προστασία των εμβολιαζόμενων, αλλά και επιδρά στον πληθυσμό ως σύνολο, μέσω του φαινομένου της συλλογικής ανοσίας (herd immunity). Ως εκ τούτου, σε διεθνές όσο και σε εθνικό επίπεδο, το οποίο και εξετάζουμε στην παρούσα εργασία, εφαρμόζονται συνολικές στρατηγικές εμβολιασμού, με τον καθορισμό επιμέρους πολιτικών, τη διατύπωση μετρήσιμων στόχων και τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων.
Σκοπός είναι η διερεύνηση των αντιλήψεων των γονέων για τα εμβόλια. Κατά πόσο οι γονείς εμπιστεύονται τα εμβόλια για την ασφάλεια των παιδιών τους και πόσοι από αυτούς είναι πλήρως καταρτισμένοι στο ζήτημα των εμβολίων.
Αποτελέσματα: Η έρευνα έδειξε ότι οι συμμετέχοντες που δήλωσαν παντρεμένοι, υψηλού επιπέδου εκπαίδευσης και υψηλού εισοδήματος είχαν αρνητική συσχέτιση με τη διστακτικότητα, ενώ θετική συσχέτιση με τη διστακτικότητα είχαν μεταβλητές που αφορούσαν το άγχος, τα συμπτώματα κατάθλιψης και το κάπνισμα. Τέλος, μεταβλητές που παρουσίασαν ισχυρά λιγότερη διστακτικότητα αναφορικά με τη διστακτικότητα των γονέων έναντι των παιδικών εμβολιασμών ήταν η καλή γνώση και αφύπνιση έναντι της COVID-19, η εμπιστοσύνη στις κυβερνητικές και υγειονομικές αρχές, η χαμηλή ικανότητα ατομικής προστασίας απέναντι στην πανδημία και η προθυμία εμβολιασμού απέναντι στην εποχική γρίπη και τον COVID-19.
Συμπεράσματα: Η εκτιμώμενη διστακτικότητα έναντι των προγραμμάτων παιδικού εμβολιασμού θα πρέπει να μας αφυπνίσει. Εκτιμώντας τους σύνθετους λόγους που κρύβονται πίσω από τη διστακτικότητα αυτή, θα πρέπει να πληροφορήσουμε τις αρχές δημόσιας υγείας για το πώς θα ξεπεράσουν τα συγκεκριμένα εμπόδια και θα αυξήσουν τη δεκτικότητα και την εμπιστοσύνη των πολιτών απέναντι στους εμβολιασμούς.