Γενετικές προσεγγίσεις του σεξουαλικού προσανατολιγμού
Ο Σεξουαλικός Προσανατολισμός ορίζεται ως η επιλογή του φύλου του ερωτικού συντρόφου. 5-10% των ατόμων χαρακτηρίζονται ως ομοφυλόφιλοι ή καλύτερα μη ετεροφυλόφιλοι. Το φύλο ενός οργανισμού ♀ ΧΧ ή ♂ ΧΥ προσδιορίζεται κατά την γέννηση του με την παρουσία του Υ χρωμοσώματος η οποία καθορίζει το φύλο του ατόμου και αναφέρεται στα βιολογικά του χαρακτηριστικά, διαχωρίζοντας τα άτομα σε αρσενικό ή θηλυκό ανάλογα με τα πρωτογενή χαρακτηριστικά του φύλου, όπως τα φυλετικά χρωμοσώματα, η ύπαρξη ορμονών και τα εξωτερικά & εσωτερικά ανατομικά χαρακτηριστικά ενός ατόμου. Το φυλετικό ορίζεται ως ο κοινωνικός ρόλος ενός ατόμου, με τις συμπεριφορές, δραστηριότητες και γνωρίσματα που μια κοινωνία θεωρεί πρέπων για αγόρια-κορίτσια ή άντρες-γυναίκες και επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο τα άτομα μέσα σε ένα κοινωνικό σύνολο αλληλοεπιδρούν, νιώθουν αισθήματα και βιώνουν τον εαυτό τους σε σχέση με το υπόλοιπο σύνολο και ενώ ο προσδιορισμός του φύλου είναι ίδιος σε όλες τις κοινωνίες, ο προσδιορισμός του φυλετικού διαφέρει σημαντικά ανάλογα με την χώρα, κοινωνία, θρησκεία.
Οι ορμονικοί παράγοντες επηρεάζουν τον σεξουαλικό προσανατολισμό εξαιτίας της από νωρίς δράσης της τεστοστερόνης η οποία παράλληλα οργανώνει και τις διαφορές του φύλου στον εγκέφαλο και είναι έτσι υπεύθυνη και για την συμπεριφορά ενός ατόμου, εξηγώντας όμως μόνο ένα μέρος της ποικιλότητας που παρουσιάζει ο σεξουαλικός προσανατολισμός και μόνο μέρος των ομοφυλοφιλικών περιπτώσεων τόσο στον άνθρωπο αλλά και σε ιχθύες, πτηνά, αμφίβια και άλλα θηλαστικά όπως το πρόβατο όπου το 8% των αρσενικών προβάτων γεννιούνται ομοφυλόφιλα.
Φαίνεται πως για την σεξουαλική προτίμηση προς άτομα του ίδιου φύλου υπάρχει μια ξεκάθαρη κληρονομικότητα, κάποιος ή κάποιοι κληρονομικοί παράγοντες ενώ δεν έχει ακόμη ταυτοποιηθεί κάποιο μεμονωμένο γονίδιο αλλά πολλαπλοί δείκτες σε περιοχές των χρωμοσωμάτων Χ (Xq28), 7 (7q36), 8 (8p12) και 10 (10q26) καθώς και επιγεννετικοί παράγοντες όπως η ασύμμετρη απενεργοποίηση του Χ χρωμοσώματος, με τον καθένα από αυτούς να είναι σε θέση να εξηγήσει μόνο ένα μέρος της διαφορετικότητας. Η δράση του μεγαλύτερου αδερφού, «the FBO effect», εξηγεί το πολύ το 30% των περιπτώσεων των ομοφυλόφιλων ανδρών.
Τα σημερινά δεδομένα υποδεικνύουν πως υπάρχουν βιολογικοί μηχανισμοί όπως ορμονικοί, γενετικοί και ανοσολογικοί αλλά εξηγούν μόνο ένα μέρος των περιπτώσεων και φαίνεται ξεκάθαρα πως η ομοφυλοφιλία είναι ένα πολυσύνθετο φαινόμενο όπου θα χρειαστούν επιπλέον μελέτες και περεταίρω έρευνα για να καθοριστεί μια ενιαία θεωρία για τα ακριβή αίτια του σεξουαλικού προσανατολισμού ενώ δεν υπάρχουν ενδείξεις πως ο σεξουαλικός προσανατολισμός οφείλεται σε κοινωνικούς ή περιβαλλοντικούς παράγοντες.
Η όλο και αυξανόμενη αποδοχή των σχέσεων του ίδιου φύλου φαίνεται πως πιθανώς θα οδηγήσει στο μέλλον στην ύπαρξη μιας «post-gay» κουλτούρα εξαιτίας της διαδεδομένης ενσωμάτωσης των γκέι, λεσβιών κλπ στην κοινωνία. Εφόσον τα LGBTQ (Lesbian Gay Bisexual Transgender Queer) άτομα σταδιακά αποκτούν πλήρη νομική και κοινωνική αποδοχή και ισότητα, τα επίπεδα αποδοχής του σεξουαλικού τους προσανατολισμού δεν θα διαχωρίζονται μελλοντικά ως μια διαφορετική ταυτότητα ή διαφορετική κοινωνική θέση, ως κάτι διαφορετικό.