Ο ρόλος της θεραπείας κυτταρικής υποκατάστασης με βλαστικά κύτταρα στην Πολλαπλή Σκλήρυνση
Η πολλαπλή σκλήρυνση (ΠΣ) είναι μια χρόνια φλεγμονώδης, αυτοάνοση, και νευροεκφυλιστική νόσος του κεντρικού νευρικού συστήματος (ΚΝΣ), που χαρακτηρίζεται από απομυελίνωση και αξονική απώλεια. Οφείλεται σε προσβολή του ελύτρου μυελίνης από αυτοαντιδραστικά Τ-λεμφοκύτταρα και αποτυχία ενδογενούς επαναμυελίνωσης, οδηγώντας τελικά σε συσσώρευση νευρολογικής αναπηρίας. Οι χρησιμοποιούμενοι τροποποιητικοί παράγοντες της νόσου αντιμετωπίζουν επιτυχώς τις φλεγμονώδεις υποτροπές, αλλά έχουν χαμηλή αποτελεσματικότητα στις προοδευτικές μορφές ΠΣ, και δεν μπορούν να ανακόψουν την προοδευτική νευροεκφυλιστική διεργασία. Έτσι, η προσέγγιση της θεραπείας κυτταρικής υποκατάστασης με βλαστικά κύτταρα, που στοχεύει να καταπολεμήσει την απώλεια κυττάρων του ΚΝΣ και την αποτυχία επαναμυελίνωσης, θεωρείται μια πολλά υποσχόμενη εναλλακτική θεραπεία. Αν και οι μηχανισμοί πίσω από τα ευεργετικά αποτελέσματα της μεταμόσχευσης βλαστικών κυττάρων δεν είναι ακόμα πλήρως κατανοητοί, φαίνεται πως σημαντικό ρόλο κατέχουν η παροχή νευροτροφικής υποστήριξης, η ανοσοτροποποίηση και η αντικατάσταση κυττάρων, οδηγώντας σε πολύπλευρη καταπολέμηση της παθολογίας της νόσου.
Παρόλο που οι περισσότερες μελέτες επιβεβαιώνουν τη βελτίωση των νευρολογικών ελλειμμάτων μετά τη χορήγηση διαφόρων τύπων βλαστικών κυττάρων, πολλά κρίσιμα ζητήματα πρέπει να επιλυθούν πριν από την εισαγωγή τους στην κλινική πράξη.