Θεραπευτικές προσεγγίσεις αναγεννητικής ιατρικής σε νευροεκφυλιστικές ασθένειες με χρήση βλαστικών κυττάρων
Οι νευροεκφυλιστικές παθήσεις απαντώνται ολοένα και πιο συχνά λόγω της αύξησης του προσδόκιμου επιβίωσης αλλά και του μεγέθους του πληθυσμού. Χαρακτηριστικά παραδείγματα τέτοιων ασθενειών είναι η νόσος Αλτσχάιμερ και η νόσος Πάρκινσον.
Είναι γνωστό ότι η νόσος Αλτσχάιμερ χαρακτηρίζεται από την εναπόθεση τεράστιων ινιδίων από β-πτυχωτά φύλλα του Αβ-αμυλοειδούς πεπτιδίου (αμυλοειδείς πλάκες) και τη συσσώρευση της υπερφωσφωρυλιωμένης πρωτεΐνης Tau (νευροϊνιδιακά πλέγματα) εσωτερικά των νευρώνων. Επίσης, η νόσος Πάρκινσον οφείλει την παθολογία της σε απώλεια ντοπαμινεργικών νευρώνων του μεσεγκεφάλου λόγω ανώμαλης εναπόθεσης της πρωτεΐνης α-συνουκλεΐνης (σωμάτια Lewy). Ωστόσο, η θεραπεία αυτών των παθήσεων παραμένει ένα σοβαρό ζήτημα καθώς η συμβατική φαρμακευτική αγωγή που χορηγείται μπορεί να βελτιώνει τα συμπτώματα αλλά δεν είναι ικανή να θεραπεύσει την ασθένεια.
Σε αυτήν την ανασκόπηση αφού εξεταστεί η παθοφυσιολογία των δύο νευροεκφυλιστικών ασθενειών, θα συζητηθούν οι πιθανές καινοτόμες θεραπευτικές προσεγγίσεις που εφαρμόζονται στον τομέα της αναγεννητικής ιατρικής με την αξιοποίηση των βλαστοκυττάρων αλλά και οι μελλοντικές προοπτικές που προκύπτουν από αυτό τον ταχύτατα αναδυόμενο τομέα.